Και έφτασε επιτέλους η ημέρα που θα έρθει στο σπίτι το μωράκι μας. Χαρά μεγάλη αλλά και αγωνία μεγαλύτερη. Μία νέα πραγματικότητα ξεκινάει, και το άγνωστο, μιας και είναι το πρώτο μας παιδάκι, πολλές φορές δεν σε αφήνει να χαρείς όσο θα έπρεπε και όσο θα μπορούσες αυτό που βιώνεις.
Σίγουρα ένα μωρό δεν θέλει πολλά για να είναι καλά, θέλει να τρώει, να είναι καθαρό και να νιώθει ασφάλεια. Το κυριότερο βέβαια για να είναι ένα μωρό ήρεμο, πέρα από το χαρακτήρα του, είναι το φαγητό. Αν πεινάει θα έχει γκρίνια, απεριόριστη. Εμείς όπως και στο μαιευτήριο είχαμε τα προβλήματα μας με το θηλασμό. Ευτυχώς που είχαμε σκεφτεί να έχουμε στο σπίτι ένα κουτί γάλα σκόνη, σαν αυτό που έπινε στο μαιευτήριο.
Όπως είπα και πριν όλα είναι καινούργια όταν έρχεται το πρώτο μωρό στο σπίτι. Οι πρώτες φορές που προσπαθείς να κάνεις κάτι είναι τουλάχιστον για γέλια… Η πρώτη φορά που θα αλλάξεις πάνα, που θα αλλάξεις φορμάκι, που θα το κάνεις μπάνιο. Και όλες οι πρώτες φορές είναι αγχωτικές και για γέλια όταν τις σκέφτεσαι μετά από καιρό που έχεις «εμπειρία» πια. Η πρώτη φορά που αλλάξαμε πάνα, είχε ως αποτέλεσμα να έχω πασαλειφτεί με κρέμα παντού και να έχω πασαλείψει και το μωρό… Την πρώτη φορά που αλλάξαμε φορμάκι, από το άγχος μου μην κάνω κάτι και πονέσει το παιδί, μην το πιέσω πολύ, χίλια «μην»… το μόνο που κατάφερα ήταν απλά να της το φορέσω ανάποδα… Και το πρώτο μπάνιο που κάναμε γίναμε όλοι μούσκεμα, τέσσερα χέρια και ένα μωρό στο νιπτήρα. Να γελάς και μόνο.
Σιγά σιγά τα βρίσκεις όλα όμως, δεν είναι εύκολα, αλλά τα βρίσκεις. Σε οδηγεί και το παιδί πιστεύω να τα βρεις. Και σίγουρα πρέπει να βοηθάει και ο μπαμπάς όσο μπορεί. Ο δικός μας μπαμπάς ευτυχώς από την αρχή δεν φοβήθηκε να κάνει πράγματα με το μωρό και μπήκε πολύ ενεργά στην περιποίηση και τη φροντίδα του. Την τάιζε, την άλλαζε και γενικώς δεν είχε και συνεχίζει να μην έχει πρόβλημα να κάνει οτιδήποτε αφορά στο παιδί.
Αφού τα βρεις λίγο όλα αυτά τις πρώτες ημέρες, αρχίζεις να απολαμβάνεις τη χαρά σου. Παρατηρείς πώς κοιμάται το μωρό, πώς κουνάει χεράκια και ποδαράκια, πώς τρώει, πώς νευριάζει, πώς κλαίει! Όλα καινούργια και πρωτόγνωρα. Ευτυχώς, το δικό μας μωράκι ήταν ήσυχο, δεν είχαμε πολλά ξενύχτια και πολλές γκρίνιες χωρίς λόγο. Σκέφτομαι πως ήμουν συνεχώς κουρασμένη και νυσταγμένη εγώ, που απλά ξύπναγα κάθε τρίωρο για να ετοιμάσω το γάλα να φάει, να την αλλάξω και να την ξανακοιμήσω. Άκουγα για μωρά που δεν σταματούσαν το κλάμα, και οι γονείς είχαν να κοιμηθούν πάνω από πέντε μήνες, και πραγματικά ένοιωθα πολύ τυχερή. Κι έτσι όμως, με ένα ήσυχο μωρό πρέπει να έχεις υπομονή και αποθέματα αντοχής.
Οι μέρες περνάνε γρήγορα, όχι όμως χωρίς να τις καταλαβαίνεις. Και τις καταλαβαίνεις γιατί το άγχος είναι μεγάλο. Τα κάνω όλα σωστά και όπως πρέπει; Έτσι πρέπει να την ταΐζω; Πόση ώρα μετά το φαγητό να την κοιμίσω; Τι ώρα πρέπει να φάει; Μήπως είναι λερωμένη η πάνα; Μήπως δεν την βολεύει το στρώμα; Κάνω σωστά την περιποίησή της; Μόνιμα ένα ερώτημα και μόνιμα κούραση. Και τύψεις για την κούραση, γιατί σκέφτεσαι πως δεν γίνεται να σκέφτομαι τον εαυτό μου και να λέω ότι είμαι κουρασμένη και δεν την παλεύω. Κι όμως το λες, δεν γίνεται να μην το πεις, το μετανιώνεις βέβαια και το ξεχνάς με το που κάνει το πρώτο «κιχ» το παιδί και τρέχεις…
Κάθε αρχή και δύσκολη! Αυτή κι αν είναι αρχή! Αυτή κι αν δεν έχει δυσκολίες!
Κείμενο: Μαρία Κ.
Σκίτσο: Vecteezy
Για να διαβάσεις ολόκληρο το Ημερολόγιο της Μαρίας, δες εδώ
Στο EveryWoman.gr χαιρόμαστε όταν θέλεις να αναδημοσιεύσεις κάποιο post μας. Θα σε παρακαλούσαμε όμως να αναφέρεις πάντοτε την πηγή βάζοντας ένα link, ώστε να γνωρίσουν κι άλλοι το blog/magazine μας. Ευχαριστούμε πολύ.
Όλα τα posts του EveryWoman.gr αφορούν στις προσωπικές μας απόψεις και είναι γραμμένα σύμφωνα με το δικό μας γούστο. Στόχο έχουν να σε εμπνεύσουν για κάτι καινούργιο. Θα χαρούμε πολύ να μας στείλεις και δικές σου προτάσεις και ιδέες στα σχόλια.
