Είναι αναμφισβήτητα ένα σύμβολο ομορφιάς έτσι όπως ατενίζει αγέρωχα με μια χάρη που μόνο μια θεά της αρχαιότητας θα μπορούσε να έχει. Το πάνω μέρος του σώματός της γυμνό και υπέροχο, το κάτω μέρος ντυμένο με έναν βαρύ μανδύα που γλιστράει στους γοφούς της. Πρόκειται για την Αφροδίτη της Μήλου, το αριστούργημα που θεωρείται σήμερα από τα πιο αξιόλογα και αντιπροσωπευτικά αγάλματα της αρχαίας Ελλάδας.
Σμιλεμένη σε μάρμαρο γύρω στο 100 π.Χ., η Αφροδίτη της Μήλου με ύψος λίγο πάνω από δύο μέτρα έχει μια μοναδική ομορφιά που μαγεύει όποιον έχει την τύχη να τη δει από κοντά.
Στην αρχαιότητα ήταν στολισμένη με ένα βραχιόλι, σκουλαρίκια και μια κορδέλα στα μαλλιά όπως μαρτυρούν οι τρύπες που υπάρχουν στο μάρμαρο στα σημεία που θα βρίσκονταν τα χαμένα κοσμήματα.
Αν και αρχικά θεωρήθηκε έργο του Πραξιτέλη, το πιθανότερο είναι ότι ο γλύπτης του αριστουργήματος είναι ο Αλέξανδρος της Αντιόχειας, το όνομα του οποίου ήταν χαραγμένο στη βάση του αγάλματος. Επειδή όμως ο Πραξιτέλης έδρασε κάποιους αιώνες νωρίτερα και αυτό έκανε το άγαλμα ακόμη πιο πολύτιμο, η βάση με το όνομα του γλύπτη αφαιρέθηκε και τελικά χάθηκε κατά τη μεταφορά της Αφροδίτης στη Γαλλία.
Υπάρχουν πολλές εκδοχές για το πότε και από ποιόν ανακαλύφθηκε το άγαλμα, με επικρατέστερη αυτή του Γεωργίου Κεντρωτά, ενός αγρότη που τον Απρίλιο του 1820 έσκαβε το χωράφι του ψάχνοντας για πέτρες στο χωριό Τρυπητή, στο νησί της Μήλου που έδωσε και το όνομά του στην Αφροδίτη. Έτσι ανακάλυψε το πάνω μέρος του αγάλματος και ζήτησε τη βοήθεια ενός Γάλλου αξιωματικού που βρίσκονταν στο νησί εκείνη την περίοδο για την εκσκαφή του.
Το άγαλμα ήταν σπασμένο στα δύο και δεν είχε χέρια. Χωρίς να γνωρίζει την αξία της ανακάλυψής του, ο Γεώργιος Κεντρωτάς ξεκίνησε ένα ντόμινο γεγονότων που οδήγησαν την Αφροδίτη της Μήλου αρχικά στα χέρια του τότε βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου του 18ου ως δώρο και αργότερα στο Μουσείο του Λούβρου όπου ανήκει μέχρι σήμερα. Ο Γεώργιος Κεντρωτάς αμείφθηκε με 400 γρόσια για την ανακάλυψή του, ποσό διόλου ευκαταφρόνητο για την τότε ακόμα Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα, ελάχιστο όμως σε σχέση με την πραγματική αξία του αγάλματος.
Το μεγάλο ερώτημα φυσικά παραμένει: τι κρατούσε στα χέρια της η Αφροδίτη της Μήλου; Η αλήθεια είναι ότι κάποια τμήματα του αριστερού της χεριού βρέθηκαν στο χωράφι του Κεντρωτά, αλλά επειδή ήταν σε πολύ κακή κατάσταση, όλοι νόμισαν ότι ανήκαν σε κάποιο άλλο άγαλμα και δεν τους έδωσαν τη σημασία που έπρεπε, με αποτέλεσμα να χαθούν κατά τη μεταφορά τους μαζί με τη βάση του αγάλματος. Αν όμως πράγματι το χέρι ήταν της Αφροδίτης, τότε πιθανότατα να κρατούσε ένα μήλο, αυτό που της έδωσε ο Πάρις πριν από τον Τρωικό Πόλεμο.
Οι περιπέτειες της Αφροδίτης της Μήλου όμως δεν τελείωσαν με την άφιξή της στο Παρίσι. Αντιθέτως, όταν το 1871 πολλά δημόσια κτίσματα στο Παρίσι κάηκαν από τους επαναστάτες της εποχής, το άγαλμα φυγαδεύτηκε κρυφά από το Λούβρο και φυλάχθηκε στο υπόγειο της Αστυνομικής Διεύθυνσης του Παρισιού. Τελικά, ενώ το κτίριο κάηκε ολοσχερώς, η Αφροδίτη δεν υπέστη την παραμικρή ζημιά.
Το 1939 και με το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο να χτυπά την πόρτα της Γαλλίας, το άγαλμα μεταφέρθηκε ξανά από το Λούβρο μαζί με άλλα έργα τέχνης ανεκτίμητης αξίας. Οι πολύτιμοι θησαυροί, ανάμεσά τους και η Αφροδίτη της Μήλου, φυλάχθηκαν σε ένα από τα κάστρα του Λίγηρα, στη γαλλική εξοχή, με σκοπό να κρατηθούν ασφαλή και μακριά από τα χέρια των Γερμανών.
Μετά το τέλος του πολέμου, επέστρεψε στο Λούβρο όπου παραμένει μέχρι και σήμερα, ενώ στο αρχαιολογικό μουσείο της Μήλου, εκτίθεται ένα αντίγραφό της.
Κείμενο: Χρυσάνθη Ξηρουχάκη
Στο EveryWoman.gr χαιρόμαστε όταν θέλεις να αναδημοσιεύσεις κάποιο post μας. Θα σε παρακαλούσαμε όμως να αναφέρεις πάντοτε την πηγή βάζοντας ένα link, ώστε να γνωρίσουν κι άλλοι το blog/magazine μας. Ευχαριστούμε πολύ.
Όλα τα posts του EveryWoman.gr αφορούν στις προσωπικές μας απόψεις και είναι γραμμένα σύμφωνα με το δικό μας γούστο. Στόχο έχουν να σε εμπνεύσουν για κάτι καινούργιο. Θα χαρούμε πολύ να μας στείλεις και δικές σου προτάσεις και ιδέες στα σχόλια.
