Εδώ και κάποιο καιρό, το αριστερό πορτάκι στο ντουλάπι του μπάνιου μου δεν έκλεινε κανονικά, ήθελε ένα ελαφρύ χτύπημα με το πόδι για να κουμπώσει, μια μικρή κλωτσιά. Φυσικά αυτό δε μπορούσε να συνεχιστεί επ’ αόριστο, γι’ αυτό και προχθές ήρθε κάποιος χρυσός άνθρωπος και το έφτιαξε. Τώρα πια κλείνει ακόμα κι αν το σπρώξω με το μικρό μου δαχτυλάκι. Τότε γιατί εδώ και δυο μέρες εγώ εξακολουθώ να το κλωτσάω;
Η απάντηση σ’ αυτήν την «εξαιρετικής σημασίας» ερώτηση είναι πως κάθε φορά που σπρώχνω με το πόδι το ντουλάπι, το τιμόνι της «πτήσης» μου το έχει πάρει ο αυτόματος πιλότος μου.
Ποιος είναι αυτός ο κύριος αυτόματος πιλότος;
Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα σύνολο αποφάσεων που παίρνουμε ασυναίσθητα χωρίς να το σκεφτούμε, και το οποίο αναλαμβάνει απλά, καθημερινά πράγματα όπως πλένω τα δόντια μου και μετά ξεπλένω την οδοντόκρεμα από το στόμα μου ή κρυώνω και βάζω τη ζακέτα μου.
Και που είναι το πρόβλημα;
Ο εγκέφαλός μας δημιούργησε τον αυτόματο πιλότο για να παίρνει τα διαλείμματά του κι εμείς ν’ απολαμβάνουμε κάποιες στιγμές μέσα στην ημέρα χωρίς να πρέπει να σκεφτόμαστε και να παίρνουμε αποφάσεις.
Δυστυχώς όμως στη σημερινή εποχή οι ρυθμοί είναι τόσο γρήγοροι και οι υποχρεώσεις τόσες πολλές που αυτή η χρήσιμη λειτουργία του εγκεφάλου εξελίχθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε κατάληξε να μας κρατά σε απόσταση από το να ζούμε τη ζωή μας συνειδητά.
Σκεφτείτε πόσες φορές οδηγήσατε από τη δουλειά στο σπίτι χωρίς καν να θυμάστε τη διαδρομή ή πόσες φορές βγήκατε από το ντουζ χωρίς να υπάρχει η παραμικρή ανάμνηση του ότι ξεβγάλατε τη σαπουνάδα από το σώμα σας. Μην αναρωτιέστε πως έγινε αυτό, απλώς ο αυτόματος πιλότος σας ήταν δουλευταράς και ολοκληρώσατε τις παραπάνω δουλειές τελείως μηχανικά, χωρίς το μυαλό σας να συμμετέχει. Και τώρα θα μου πείτε πως δε σας νοιάζει να θυμάστε πως ακριβώς σαπουνίσατε τα μαλλιά σας όταν κάνατε ντουζ και θα έχετε δίκαιο. Το πρόβλημα αρχίζει να υπάρχει όταν ο «δουλευταράς» παίρνει το τιμόνι της ζωής μας ανεξέλεγκτα, ακόμα κι όταν πρόκειται για γεγονότα και καταστάσεις που κανονικά θα μας έδιναν χαρά.
Σημάδια ότι ο αυτόματος πιλότος κάνει κουμάντο
- Έχουμε πάντοτε την αίσθηση ότι πέρασε η μέρα και δεν την πήραμε είδηση. Πάντα κάνουμε κάτι, χωρίς διάλειμμα, χωρίς να σταματήσουμε λίγο και να σκεφτούμε τι ακριβώς κάνουμε και αν μας ευχαριστεί.
- Ακολουθούμε πολύ αυστηρό πρόγραμμα που δε χωράει αλλαγές της τελευταίας στιγμής.
- Αφήνουμε τους άλλους να επιλέξουν «ασήμαντα» πράγματα, όπως από που θα παραγγείλουμε ή ποια σειρά θα δούμε στο Νέτφλιξ, ξεχνώντας να σκεφτούμε πραγματικά τί ευχαριστεί εμάς τη συγκεκριμένη στιγμή.
Δηλαδή ο αυτόματος πιλότος μας είναι για πέταμα;
Όχι φυσικά! Εννοείται πως προτιμάμε τη σακούλα με την έτοιμη, ψιλοκομμένη λαχανοσαλάτα από το τεράστιο κεφάλι λάχανο όταν τη βρίσκουμε στο σούπερ μάρκετ! Δεν υπάρχει κανένας λόγος να είμαστε «παρούσες» ή να υπεραναλύσουμε το γεγονός ότι βάζουμε πλυντήριο, ούτε χρειάζεται να μετράμε τα φανάρια που περνάμε όταν οδηγούμε σπίτι από τη δουλειά. Τότε αφήνουμε τον αυτόματο πιλότο να κάνει τη δουλειά του κι εμείς ακούμε το τραγουδάκι μας στο ραδιόφωνο και μάλιστα το τραγουδάμε αν μας κάνει κέφι. Όταν όμως τρώμε 32 κομμάτια πίτσα χωρίς να το καταλάβουμε, τότε ο αυτόματος πρέπει να μπαίνει στην παύση. Κι όχι επειδή φάγαμε 32 κομμάτια πίτσα αλλά επειδή τα φάγαμε μηχανικά ενώ παίζαμε στο κινητό και δεν ευχαριστηθήκαμε τη γεύση κανενός από αυτά!
Πως μπορούμε να διορθώσουμε τις «πτήσεις» μας;
1 – Αρχίζουμε να παρατηρούμε πιο προσεκτικά διάφορες πράξεις που κάνουμε κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ανά πάσα στιγμή γνωρίζουμε αν είμαστε στον αυτόματο πιλότο συνειδητά, επειδή το έχουμε επιλέξει ή επειδή απλώς δεν το έχουμε καταλάβει.
2 – Εισάγουμε την ενσυνειδητότητα στη ζωή μας, δηλαδή επιλέγουμε να κάνουμε κάποια πράγματα κατά τη διάρκεια της ημέρας συνειδητά. Ο διαλογισμός είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να βελτιώσουμε το συνειδητό τρόπο σκέψης.
3 – Δοκιμάζουμε καινούρια πράγματα που μέχρι τώρα αναβάλαμε, δεν έχει σημασία αν είναι μικρά, αρκεί να είναι διαφορετικά και κυρίως άγνωστα στον αυτόματο πιλότο μας.
4 – Κάθε τόσο πατάμε φρένο, σταματάμε για λίγο την εξαντλητική μας ρουτίνα και απλώς μας δίνουμε λίγο χρόνο να σκεφτούμε τι κάνουμε.
5 – Έχουμε υπομονή και επιμονή. Τόσα χρόνια είχαμε δώσει πολύ θάρρος στον αυτόματο πιλότο μας. Το να ξαναπάρουμε τον έλεγχο στα χέρια μας θα πάρει κάποιο χρόνο αλλά σας υπόσχομαι πως θα αξίζει τον κόπο.
Κείμενο: Χρυσάνθη Ξηρουχάκη
Φωτογραφίες: EveryWomangr
Στο EveryWoman.gr χαιρόμαστε όταν θέλεις να αναδημοσιεύσεις κάποιο post μας. Θα σε παρακαλούσαμε όμως να αναφέρεις πάντοτε την πηγή βάζοντας ένα link, ώστε να γνωρίσουν κι άλλοι το blog/magazine μας. Ευχαριστούμε πολύ.
Όλα τα posts του EveryWoman.gr αφορούν στις προσωπικές μας απόψεις και είναι γραμμένα σύμφωνα με το δικό μας γούστο. Στόχο έχουν να σε εμπνεύσουν για κάτι καινούργιο. Θα χαρούμε πολύ να μας στείλεις και δικές σου προτάσεις και ιδέες στο info@everywoman.gr.
