Γεννημένη στη Μινεσότα των Ηνωμένων Πολιτειών το 1922, το αληθινό και για τις περισσότερες από εμάς άγνωστο όνομα της Τζούντι Γκάρλαντ, ήταν Φράνσις Έθελ Γκαμ (Frances Ethel Gumm). Όταν η Τζούντι (τότε ακόμα Φράνσις) ήταν μόλις τεσσάρων ετών, η οικογένειά της μετακόμισε στην Καλιφόρνια όπου οι τρεις αδελφές Γκαμ, εκ των οποίων η Φράνσις ήταν η μικρότερη, άρχισαν να δίνουν παραστάσεις στο θέατρο των γονιών τους. Η μητέρα τους έγινε η μάνατζέρ τους και η προσπάθεια τα τρία κοριτσάκια να γίνουν διάσημα και να παίξουν σε κάποια ταινία μόλις ξεκινούσε.
Το 1934, οι αδελφές Γκαμ άλλαξαν το όνομά τους και ονομάστηκαν Γκάρλαντ και πολύ σύντομα η 12-χρονη τότε Φράνσις έγινε Τζούντι, Τζούντι Γκάρλαντ. Ένα χρόνο αργότερα, κι ενώ οι αδελφές Γκάρλαντ έδιναν παραστάσεις στο Λος Άντζελες, ο κινηματογραφικός κολοσσός της εποχής MGM, ξεχώρισε τη Τζούντι από τις αδελφές της και της πρότεινε το πολυπόθητο συμβόλαιο που ονειρεύονταν ολόκληρη η οικογένεια.
Σύντομα όμως η MGM άρχισε να προβληματίζεται με το που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη μικρή Τζούντι: ήταν πολύ μεγάλη για να παίξει το ρόλο κάποιου παιδιού, πολύ μικρή για να παίξει το ρόλο μιας γυναίκας, πολύ απλή σε εμφάνιση για να ξεχωρίσει από τις ντίβες της εποχής και ταυτόχρονα πάρα πολύ ταλαντούχα για να την αγνοήσουν.
Η μεγάλη επιτυχία ήρθε το 1938, όταν η Τζούντι ήταν 16 ετών. Τότε της δόθηκε ο εικονικός ρόλος της Ντόροθι Γκέιλ στην ταινία «Ο Μάγος του Οζ» που γνώρισε τεράστια επιτυχία και χάρισε στη Τζούντι το μοναδικό βραβείο Όσκαρ της καριέρας της. Έμεινε με την MGM για 15 ολόκληρα χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων γύρισε περισσότερες από 25 ταινίες.
Οι ρυθμοί που έπρεπε να εργαστεί ήταν πραγματικά εξουθενωτικοί, αυτός ήταν και ο λόγος που η κινηματογραφική εταιρεία άρχισε να της χορηγεί αμφεταμίνες ώστε να κοιμάται λιγότερο και να κάνει πρόβες και γυρίσματα όλο και περισσότερες ώρες κάθε μέρα. Φυσικά λόγω του νεαρού της ηλικίας της μετά από λίγο της ήταν αδύνατο να κοιμηθεί χωρίς βαρβιτουρικά, οδηγώντας τη σε έναν εθισμό με τον οποίο πάλεψε ολόκληρη τη μετέπειτα ζωή της.
Για να διατηρεί το βάρος της ήταν διαρκώς σε δίαιτα, τρώγοντας μόνο μαρούλι και κοτόσουπα, ενώ έπρεπε να γυμνάζεται και να κολυμπά ατέλειωτες ώρες κάθε μέρα. Αυτή η σκληρή καθημερινή ρουτίνα, για τόσα πολλά χρόνια, σε τόσο τρυφερή ηλικία είχαν το τίμημά τους στη νεαρή Τζούντι. Όσο μεγάλη σταρ κι αν έγινε, όση φήμη και δόξα κι αν απέκτησε στο μυαλό της ήταν πάντοτε το ασχημόπαπο που δεν κατάφερε ποτέ να γίνει κύκνος όσο κι αν προσπαθούσε.
Το Μάγο του Οζ ακολούθησαν πολυάριθμες κινηματογραφικές επιτυχίες όπως το «Το τραγούδι της αγάπης» (Meet me in St Louis, 1944) «Το Ρολόι» (The Clock, 1945), το «Ένα αστέρι γεννιέται» (A Star is Born, 1954) και «Τα απόρρητα της Νυρεμβέργης» (Judgement at Nuremberg, 1961) με λαμπερούς συμπρωταγωνιστές όπως ο Μίκι Ρούνι και ο Τζιν Κέλι.
Παράλληλα έδινε συναυλίες και έκανε τουρνέ και εμφανίσεις σε διάφορα μέρη του κόσμου, γεμίζοντας με θεατές τεράστια θέατρα και χώρους διασκέδασης. Οι παραστάσεις της ήταν πάντα επιτυχημένες και τα εισιτήρια εξαντλούνταν μέσα σε λίγα λεπτά. Τραγούδια της όπως το “Over the rainbow” και “Have yourself a Merry little Christmas” έχουν μείνει στην ιστορία της μουσικής και θεωρούνται κλασσικά και αγαπημένα μέχρι σήμερα.
Η πίεση και το άγχος της επιτυχίας της είχαν θλιβερές συνέπειες στη σωματική και πνευματική της υγεία. Το μικρό κορίτσι που τα στούντιο και οι παραγωγοί το έκαναν να πιστέψει ότι δεν ήταν ποτέ αρκετό, μεγάλωσε κι έγινε μια γυναίκα που διψούσε για επιβεβαίωση, εθισμένη στο ποτό και σε ουσίες, βυθισμένη σε χρόνια κατάθλιψη.
Κι ενώ η καριέρα της ήταν γεμάτη επιτυχίες και το όνομά της γράφονταν παντού με λαμπερά χρυσαφένια γράμματα, η Τζούντι δεν κατάφερε ποτέ να βρει την ευτυχία που αναζητούσε από μικρό κοριτσάκι. Κατά τη διάρκεια αυτής της αναζήτησης, παντρεύτηκε πέντε φορές και απέκτησε τρία παιδιά, το μεγαλύτερο εκ των οποίων είναι η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός Λάιζα Μινέλι.
Τελικά το τέλος ήρθε πολύ νωρίς για τη Τζούντι Γκάρλαντ, στο Λονδίνο, με μια θανάσιμη δόση βαρβιτουρικών. Ήταν μόλις 47 ετών. Ο θάνατός της θεωρήθηκε ατύχημα, παρόλες τις αμέτρητες απόπειρες αυτοκτονίας που είχε κάνει στο παρελθόν.
Ένα μοιραίο λάθος που έβαλε μια θλιβερή τελεία στη διαρκή προσπάθειά της να βρει επιτέλους εκείνο το ουράνιο τόξο που γι’ αυτό τραγουδούσε από τότε που ήταν ακόμα παιδί.
Κείμενο: Χρυσάνθη Ξηρουχάκη
Στο EveryWoman.gr χαιρόμαστε όταν θέλεις να αναδημοσιεύσεις κάποιο post μας. Θα σε παρακαλούσαμε όμως να αναφέρεις πάντοτε την πηγή βάζοντας ένα link, ώστε να γνωρίσουν κι άλλοι το blog/magazine μας. Ευχαριστούμε πολύ.
Όλα τα posts του EveryWoman.gr αφορούν στις προσωπικές μας απόψεις και είναι γραμμένα σύμφωνα με το δικό μας γούστο. Στόχο έχουν να σε εμπνεύσουν για κάτι καινούργιο. Θα χαρούμε πολύ να μας στείλεις και δικές σου προτάσεις και ιδέες στα σχόλια.
