Μια από τις μεγαλύτερες ηθοποιούς της Ελλάδας, το όνομα “Έλλη Λαμπέτη” γράφτηκε στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου με χρυσά γράμματα. Το κορίτσι με τα πάντοτε θλιμμένα μάτια και το μελαγχολικό ύφος όμως έκρυβε πίσω από το λαμπερό του χαμόγελο μια θλιβερή ιστορία.
Η μικρή Έλλη
Τα δίδυμα παιδιά της οικογένειας Λούκου, Έλλη και Τάκης, γεννήθηκαν στις 13 Απριλίου το 1926 στα Βίλια Αττικής. Όταν γεννήθηκε, η Έλλη ήταν ιδιαίτερα ασθενική και ευαίσθητη και όλοι πίστευαν πως δε θα καταφέρει να κρατηθεί στη ζωή. Όμως εκείνη τους διέψευσε, έδωσε την πρώτη της μάχη για ζωή και κατάφερε να την κερδίσει. Ο πατέρας τους Κώστας είχε μια ταβέρνα στην περιοχή, όμως λίγα χρόνια μετά τη γέννηση των διδύμων η οικογένεια αποφασίζει να μετακομίσει στην Αθήνα ώστε τα επτά παιδιά τους να έχουν την ευκαιρία να σπουδάσουν και να μορφωθούν. Η πρώτη τραγωδία χτύπησε την πόρτα τους το 1941, όταν σε ηλικία μόλις 15 ετών ο δίδυμος αδελφός της Έλλης πεθαίνει από φυματίωση, ενώ δύο χρόνια αργότερα χάνεται και η μητέρα της χτυπημένη από μια αδέσποτη σφαίρα.
Θέατρο
Η μικρή Έλλη μεγαλώνοντας δείχνει μια υπερβολική αγάπη για το θέατρο και το 1941 δίνει εξετάσεις στο Εθνικό Θέατρο και τη Σχολή Κοτοπούλη χωρίς όμως να γίνει αποδεχτή. Με μεσολάβηση του θείου της όμως λίγο αργότερα, το ταλέντο της αναγνωρίζεται από την ίδια τη Μαρίκα Κοτοπούλη και σύντομα η Έλλη αρχίζει να παρακολουθεί μαθήματα στη δραματική σχολή της. Αλλάζει το επώνυμό της σε Λαμπέτη και ένα μεγάλο αστέρι του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου γεννιέται.
Το ντεμπούτο της νεαρής Έλλης στη σκηνή του θεάτρου έγινε το 1942 με το έργο «Η Χάνελε πάει στον Παράδεισο». Ακολούθησαν τεράστιες επαγγελματικές επιτυχίες και εξαιρετικές ερμηνείες όπως αυτές στον «Γυάλινο Κόσμο» και την «Αντιγόνη». Ταυτόχρονα αρχίζουν και οι εμφανίσεις της στον κινηματογράφο, με πρώτη εκείνη στην ταινία «Αδούλωτοι Σκλάβοι».
Ο μεγάλος έρωτας
Το 1950 παντρεύεται τον Μάριο Πλωρίτη, ο γάμος τους όμως κράτησε μόλις τρία χρόνια γιατί μετά η Έλλη γνώρισε το μεγάλο έρωτα της ζωής της: το Δημήτρη Χορν. Μαζί του έστησε το θίασο Λαμπέτη-Χορν που γνώρισε πολυάριθμες επιτυχίες ενώ συμπρωταγωνίστησαν στη μεγάλη οθόνη σε λατρεμένες ταινίες όπως «Η Κάλπικη Λίρα», το «Κυριακάτικο Ξύπνημα» και «Το Κορίτσι με τα Μαύρα».
Ισχυρές και τελείως διαφορετικές προσωπικότητες, ο έρωτάς τους ήταν θυελλώδης, γεμάτος εντάσεις, ζήλειες και πάθη. Ο Δημήτρης Χορν ήταν αριστοκράτης, είχε μεγαλώσει άνετα και χωρίς δυσκολίες. Του άρεσαν τα φίνα πράγματα, η μεγάλη ζωή, οι διασκεδάσεις. Η Έλλη Λαμπέτη από την άλλη είχε μεγαλώσει φτωχικά, μέσα σε μια πολύτεκνη οικογένεια. Δεν τις άρεσαν τα πολλά λούσα και οι υπερβολές, ήταν απλός άνθρωπος. Έζησαν μαζί για επτά χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων η Έλλη έχασε τρεις από τις αδελφές της και ένα μωρό που ο Χορν δε θέλησε να αποκτήσουν λόγο του ότι δεν ήθελε να κάνει παιδιά. Αυτό το μωρό που δε γεννήθηκε ποτέ σήμανε και την αρχή της αντίστροφης μέτρησης για τη σχέση τους και σύντομα το λαμπερό ζευγάρι χωρίζει.
Οι επαγγελματικές επιτυχίες της Έλλης όμως δε σταματούν, αντίθετα διαδέχονται η μία την άλλη, όχι μόνο στο θέατρο αλλά και στον κινηματογράφο: για την ερμηνεία της στην ταινία «Το Τελευταίο Ψέμα» μάλιστα, ήταν υποψήφια πρώτου γυναικείου ρόλου για το βρετανικό βραβείο BAFTA.
Σχεδόν μητέρα
Σε ηλικία 34 ετών, γνωρίζει, ερωτεύεται και παντρεύεται τον Αμερικανό συγγραφέα Frederic Wakeman. Φεύγει μαζί του για κάποια χρόνια στην Αμερική, αλλά η καρδιά της παραμένει στην Ελλάδα όπου επιστρέφει λίγο αργότερα. Μαζί με τον Wakeman υιοθετεί ένα κοριτσάκι, τη μικρή Ελίζα. Αλίμονο όμως, λίγο αργότερα οι φυσικοί γονείς της Ελίζας τη διεκδικούν, ξεκινά μια τεράστια δικαστική διαμάχη και τελικά, τέσσερα χρόνια μετά την υιοθεσία το κοριτσάκι επιστρέφει στη βιολογική οικογένειά του αφήνοντας την Έλλη σε άθλια ψυχολογική κατάσταση. Λίγο μετά ο γάμος της τελειώνει κι εκείνη αποσύρεται προσωρινά από τα θεατρικά δρώμενα.
Εν τω μεταξύ η μάχη της με τον καρκίνο έχει ήδη ξεκινήσει: έχοντας χάσει τέσσερις από τις αδελφές της από καρκίνο του μαστού, ταξιδεύει στην Αμερική όπου υποβάλλεται σε μαστεκτομή, αλλά δυστυχώς κάποια χρόνια αργότερα ο καρκίνος επιστρέφει και τελικά η Έλλη χάνει τη μάχη στις 3 Σεπτεμβρίου το 1983, σε ηλικία 57 ετών.
Η τελευταία παράσταση
Η τελευταία φορά που η μεγάλη Έλλη Λαμπέτη ανέβηκε στη σκηνή του θεάτρου ήταν το 1981, με το έργο «Σάρα, τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού». Υποδύθηκε την κωφάλαλη Σάρα και η εξαιρετική της ερμηνεία της χάρισε τα τελευταία χειροκροτήματα ενός κοινού που την είχε λατρέψει και θα εξακολουθούσε να την αγαπάει μέχρι και σήμερα.
Κείμενο: Χρυσάνθη Ξηρουχάκη
Στο EveryWoman.gr χαιρόμαστε όταν θέλεις να αναδημοσιεύσεις κάποιο post μας. Θα σε παρακαλούσαμε όμως να αναφέρεις πάντοτε την πηγή βάζοντας ένα link, ώστε να γνωρίσουν κι άλλοι το blog/magazine μας. Ευχαριστούμε πολύ.
Όλα τα posts του EveryWoman.gr αφορούν στις προσωπικές μας απόψεις και είναι γραμμένα σύμφωνα με το δικό μας γούστο. Στόχο έχουν να σε εμπνεύσουν για κάτι καινούργιο. Θα χαρούμε πολύ να μας στείλεις και δικές σου προτάσεις και ιδέες στο info@everywoman.gr.
